Waar de aarde beweegt, waar de aarde scheurt en waar de aarde ademt.
- GranmisiOfficial
- 7 sep
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 8 sep
De laatste tijd lees ik berichten over Afrika dat langzaam in tweeën splijt. Wetenschappers zeggen dat daar, diep onder de grond, de aarde haar kracht laat zien en dat er ooit een nieuwe oceaan zal ontstaan. Voor velen klinkt dit als angst of dreiging. Voor mij is het een uitnodiging om te luisteren.
Want de aarde leeft. Zij ademt, verschuift en opent zich. Het zijn geen toevallige barsten, het zijn de ritmes die onze Schepper al vanaf het begin in haar heeft gelegd. Net zoals mijn hart klopt zonder dat ik daar bewust iets voor doe, zo klopt ook het hart van de aarde.
Deze bewegingen zijn niet nieuw. Ooit waren alle continenten één groot geheel – Pangea. Toen kwamen er scheuren, verschuivingen, verplaatsingen. Landen gingen uit elkaar, oceanen vulden de ruimte. Wat toen verscheen, was geen einde maar een nieuw begin. Zo werkt schepping: het oude breekt open, en nieuw leven vindt zijn weg.
Maar zulke verschuivingen raken ons ook diep van binnen. Psychologisch herinneren ze ons eraan dat wij niet alles kunnen controleren. Dat kan angst oproepen, maar ook nederigheid. Als de aarde zo krachtig beweegt, wie ben ik dan om vast te willen houden? Misschien is dat juist de les: meebewegen, vertrouwen, loslaten.
Ik zie het als een spiegel. Waar de aarde openbreekt, kan nieuw water stromen. Waar wij openbreken, kan nieuw licht naar binnen. Iedere scheur, in land of in hart, draagt de belofte van vernieuwing.
De aarde bewijst ons niets. Zij laat ons zien dat leven altijd beweegt, dat niets stilstaat. En dat wij, of we willen of niet, mee bewegen met haar ritme.
Mijn gebed is dat wij die beweging niet met angst bekijken, maar met dankbaarheid. Want als de aarde beweegt, beweegt ons hart mee – richting heling, richting liefde, richting de Bron die alles draagt🦋Granmisi.
Opmerkingen